วันนี้เรามีเคล็ดลับของการทำไร่อ้อยเป็นกลุ่มแล้วประสบความสำเร็จมาฝากกัน เรียกว่า One Dream One Team เลยก็ว่าได้ กับกลุ่มทำอ้อยบ้านภูมูลเบ้า อำเภอหนองเรือ จังหวัดขอนแก่น
“กลุ่มทำอ้อยบ้านภูมูลเบ้า” เป็นกลุ่มทำไร่อ้อยขนาดเล็กมีสมาชิกเพียง 17 คน แต่ด้วยความสามัคคีกลมเกลียวดุจพี่น้อง จึงทำให้กลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มนี้เข้มแข็งอย่างมาก
แม่สมภาร พัฒนราช หนึ่งในสองผู้นำกลุ่มบ้านภูมูลเบ้า กล่าวกับทีมงานว่า “สมาชิกของเรามีไม่มาก เป็นผู้ปลูกอ้อยรายเล็กถึงรายกลาง ที่ยังต้องพึ่งพาอาศัยอุปกรณ์ เครื่องจักร และแรงงานร่วมกัน เราใช้ระบบแบ่งปันกัน รวมถึงเรื่องจัดคิวส่งอ้อยด้วย”
นอกจากการจัดการบริหารกลุ่มอย่างเสมอภาคแล้วสิ่งที่สำคัญก็คือ การพยายามทำความเข้าใจและช่วยเหลือกัน
“คนสิบกว่าคนล้วนต่างมีความจำเป็น บางทีคนนั้นจะต้องมีค่าเทอมให้ลูกก็เลยตกลงให้จัดคิวกันเองใครมีความจำเป็นต้องใช้เงินก่อนก็จัดการก่อน คนไหนไม่มีเหตุต้องรีบร้อนอะไร ก็รอกันได้ ตราบเท่าที่ผลผลิตอ้อยไม่ได้รับผลกระทบ”
หน้าที่ของผู้นำกลุ่มต้องไปรับบัตรคิวส่งอ้อยจากโรงงานมาให้สมาชิกกลุ่ม ประมาณ 10 วันจะจ่ายคิวหนึ่งครั้ง ในหมู่บ้านมีหัวหน้า 2 คน แบ่งโซนจัดการและหัวหน้าทั้งสองจะทำงานแทนกันได้ แม่สมภารกล่าวว่า“ทุกคนจะรู้โควตาของตัวเอง แค่มารวมกัน ช่วยกันตัด เพราะฉะนั้นทุกคนก็เป็นเถ้าแก่ แปลงไหนเสร็จแล้ว ก็ไปต้มปลากินกัน แล้วก็หมุนเวียนกันไป ใครมีอะไรก็นำมาแบ่งปันกันกิน เวลาเงินออก หรือไปประชุมก็ไปด้วยกัน”
นับจนถึงปัจจุบัน แม่สมภารทำไร่อ้อยในระบบกลุ่มมาแล้ว 7 ปี เริ่มตั้งแต่ซื้อรถแล้วโรงงานแนะนำให้จับมือรวมตัวกัน ต้องบอกว่ากลุ่มของแม่สมภารมาได้ไกลทีเดียว เพราะไม่ได้รวมกลุ่มกันแค่ตัดอ้อย แต่ยังมีสายสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งส่งเสริมความเป็นชุมชนด้วย
ทุกวันนี้ ชุมชนบ้านภูมูลเบ้าเข้มแข็งขึ้นมาก โดยเฉพาะกิจกรรมสาธารณประโยชน์ เช่น ผู้คนช่วยกันเก็บขยะ จัดการขยะด้วยตนเอง ขนขยะขึ้นรถอีแต๋น นำไปฝังในที่สาธารณะของหมู่บ้านจนได้รางวัลที่ 4 ของประเทศในการประกวดชุมชนปลอดขยะ นับว่าเป็นการรวมกลุ่มที่มีการขยายผลไปสู่การพัฒนาชุมชนให้ยั่งยืนได้อย่างชัดเจนและน่าชื่นชมมากค่ะ…ปรบมือซิคะ จะรออะไร!!